Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

Θουκυδίδης 3. 76 -78

Η όμορφη ζωγραφιά με την άφιξη του πελοποννησιακού στόλου που έφτιαξε η Αδριάννα Λ. από το Α2 

ΘΟΥΚ 3.76–3.78

Άφιξη του πελοποννησιακού στόλου, προετοιμασία για ναυμαχία

 [3.76.1] Τς δ στσεως ν τοτ οσης 

 τετρτ πμπτ μρμετ τν τν νδρν ς τν νσον διακομιδν
α κ τς Κυλλνης Πελοποννησων νες,
μετ τν κ τς ωνας πλον φορμοι οσαι, παραγγνονται τρες κα πεντκοντα·
ρχε δ ατν λκδας, σπερ κα πρτερον, κα Βρασδας ατ ξμβουλος ππλει.  


ρμισμενοι δ ς Σβοτα λιμνα τς περου  

μα ἕῳ ππλεον τ Κερκρ.


[3.77.1] ο δ πολλ
θορβ κα πεφοβημνοι τ τ’ ν τ πλει κα τν ππλουν

παρεσκευζοντ τε μα ξκοντα νας κα τς αε πληρουμνας ξπεμπον πρς τος ναντους,
παραινοντων θηναων
σφς τε ἐᾶσαι πρτον κπλεσαι κα στερον πσαις μα κενους πιγενσθαι.



[3.77.2] ς δ ατος πρς τος πολεμοις σαν σπορδες α νες,

δο μν εθς ητομλησαν,

ν τραις δ λλλοις ο μπλοντες μχοντο,
ν δ οδες κσμος τν ποιουμνων.

[3.77.3] δντες δ ο Πελοποννσιοι τν ταραχν
εκοσι μν ναυσ πρς τος Κερκυραους τξαντο,
τας δ λοιπας πρς τς δδεκα νας τν θηναων,
ν σαν α δο Σαλαμινα κα Πραλος.


Θουκ. 3. 78. Η ναυμαχία

[3.78.1] κα ο μν Κερκυραοι
κακς τε κα κατ’ λγας προσππτοντες ταλαιπρουν τκαθ’ ατος·
ο δ’ θηναοι φοβομενοι τ πλθος
κα τν περικκλωσιν


θραις μν ο προσπιπτον
οδ κατ μσον τας φ’ αυτος τεταγμναις,

προσβαλντες δ κατ κρας
καταδ
ουσι μαν ναν.

 κα μετ τατα κκλον ταξαμνων ατν
περιπλεον κα πειρντο θορυβεν.



[3.78.2] γνντες δ οπρς τος Κερκυραοις


κα δεσαντες μ περ ν Ναυπκτγνοιτο,
πιβοηθοσι, κα γενμεναι θραι α νες μα τν ππλουν τος θηναοις ποιοντο.

[3.78.3] ο δ’ πεχρουν δη
πρμναν κρουμενοι
κα μα τς τν Κερκυραων βολοντο
προκαταφυγεν τι μλιστα,


αυτν σχολ τε ποχωροντων
κα πρς σφς τεταγμνων τν ναντων.

[3.78.4] μν ον ναυμαχα τοιατη γενομνη τελετα ς λου δσιν.


ΘΟΥΚ 3.76. -3. 78.

Άφιξη του πελοποννησιακού στόλου, προετοιμασία για ναυμαχία

[3.76.1] Ενώ λοιπόν οι εσωτερικές ταραχές της Κέρκυρας βρίσκονταν σ' αυτό το σημείο,
την τέταρτη ή πέμπτη μέρα μετά τη μεταφορά των ολιγαρχικών στο νησί,
φτάνουν τα πλοία των Πελοποννησίων από την Κυλλήνη όπου ήταν αγκυροβολημένα μετά το ταξίδι τους από την Ιωνία, που ήταν πενήντα τρία.

Τα διοικούσε ο Αλκίδας, όπως και πριν, και ο Βρασίδας ταξίδευε μαζί του ως σύμβουλος.

Αφού αγκυροβόλησαν στα Σύβοτα, το λιμάνι της αντικρυνής στεριάς,
μόλις ξημέρωσε έπλεαν εναντίον της Κέρκυρας.

[3.77.1] Οι δημοκρατικοί της Κέρκυρας, σε μεγάλη ταραχή επειδή φοβούνταν και όσα συνέβαιναν στην πόλη και τη ναυτική επίθεση,

 ετοίμαζαν βιαστικά εξήντα πλοία και όσα επανδρώνονταν κάθε φορά, τα έστελναν έξω κατά των εχθρών,
ενώ οι Αθηναίοι τους συμβούλευαν να τους αφήσουν αυτούς (τους Αθηναίους δηλ.) να πλεύσουν ενάντια τους πρώτοι, και ύστερα να ακολουθήσουν εκείνοι (οι Κερκυραίοι) με όλα τους τα πλοία μαζί.
[3.77.2]  Επειδή  όμως τα πλοία τους ήταν διασκορπισμένα  απέναντι στους αντιπάλους,
 δυο απ' αυτά αμέσως αυτομόλησαν προς τον εχθρό,
ενώ μέσα σε άλλα τα πληρώματα πολεμούσαν αναμεταξύ τους
και δεν υπήρχε καμιά τάξη σ' αυτά που γίνονταν.
[3.77.3] Όταν είδαν οι Πελοποννήσιοι την αναστάτωση, 
παρατάχτηκαν με είκοσι πλοία  απέναντι από τα Κερκυραϊκά,
ενώ με τα υπόλοιπα απέναντι στα δώδεκα πλοία των Αθηναίων,
δυο από τα οποία ήταν η Σαλαμινία και η Πάραλος.

Θουκ. 3. 78. Η ναυμαχία

[3.78.1] Επειδή οι Κερκυραίοι έκαναν επιθέσεις άτακτα και με λίγα πλοία, δεινοπαθούσαν (κακοπάθαιναν). 

Οι Αθηναίοι πάλι, επειδή φοβούνταν και τον μεγαλύτερο αριθμό (των εχθρικών πλοίων) και  το να περικυκλωθούν,
δεν έκαναν επίθεση στα παραταγμένα εναντίον τους πλοία ούτε στο σύνολό τους ούτε στο μέσο τους,
αλλά αφού επιτέθηκαν σε μια πτέρυγα, καταβυθίζουν ένα πλοίο.  

Και μετά από αυτά, αφού οι εχθροί σχημάτισαν κυκλική παράταξη,
έπλεαν  οι Αθηναίοι γύρω τους και προσπαθούσαν να προκαλέσουν ταραχή και  σύγχυση με το θόρυβο.

[3.78.2] Όταν το κατάλαβαν αυτό οι Πελοποννήσιοι που ήταν κοντά στους Κερκυραίους,
και επειδή φοβήθηκαν μήπως γίνει αυτό που έγινε και στη Ναύπακτο,

έσπευσαν να βοηθήσουν, κι όταν μαζεύτηκαν όλα μαζί, έκαναν επίθεση στους  Αθηναίους.

[3.78.3]  Τότε οι Αθηναίοι άρχισαν να κάνουν πίσω με την πρύμη και ήθελαν συνάμα να προλάβουν τα Κερκυραϊκά πλοία να καταφύγουν στο λιμάνι, όσο το δυνατόν περισσότερα,
καθώς οι ίδιοι υποχωρούσαν αργά, και ο εχθρικός στόλος ήταν παραταγμένος απέναντί τους.

[3.78.4] Η ναυμαχία λοιπόν, που ήταν τέτοιου είδους, τελείωσε με τη δύση του ήλιου.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου