...41 χρόνια μετά την εξέγερση των φοιτητών που κινητοποίησε, μετά από χρόνια φόβου και σιωπής, μαζικές διαδηλώσεις και οδήγησε στην πτώση της χούντας.
Το σχολείο μας τίμησε την επέτειο με μια εξαιρετική παράσταση που έγραψε και σκηνοθέτησε η συνάδελφος κ. Αλεξάνδρα Μητσιάλη, φιλόλογος και συγγραφέας, και παρουσίασε η ομάδα θεατρολογίας της Α΄ λυκείου.
Το έργο, ακολουθώντας -με κάποιο τρόπο- την αφηγηματική πορεία του ποιήματος του Αζίζ Νεσίν, αποτυπώνει το κλίμα τρόμου που πάγωνε κάθε σκέψη για αντίσταση, καταδεικνύοντας το ηθικό ανάστημα των ηρώων του Πολυτεχνείου και το μέγεθος της πράξης τους. Αποσπάσματα του ποιήματος αποδόθηκαν, ευρηματικά σκηνοθετημένα, από την θεατρική ομάδα.
Σώπα, μη μιλάς! Αζίζ Νεσίν
Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή
κόψ’ τη φωνή σου, σώπασε
κι επιτέλους
αν ο λόγος είναι άργυρος
η σιωπή είναι χρυσός.
Τα πρώτα λόγια, οι πρώτες λέξεις
που άκουσα από παιδί –
έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα
μού ‘λεγαν: «σώπα».[..]
Έβλεπα αίματα στα πεζοδρόμια –
«τι σε νοιάζει, μού ‘λεγαν,
θα βρεις το μπελά σου – τσιμουδιά, σώπα».
Αργότερα φώναζαν οι προϊστάμενοι:
«μη χώνεις τη μύτη σου παντού,
κάνε πως δεν καταλαβαίνεις, και σώπα».[...]
Στα χρόνια τα δίσεχτα οι γείτονες με συμβούλευαν:
«μην ανακατεύεσαι, πες πως δεν είδες τίποτα και σώπα».[...]
Σώπα ο ένας, σώπα ο άλλος, σώπα οι επάνω, σώπα οι κάτω,
σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι κι οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσα μας.
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του «σώπα»,
και μαζευτήκαμε πολλοί,
μια πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη
αλλά μουγκή! [...]
στα σχέδια και τα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και παροξυσμούς
κρατώ τη γλώσσα μου
γιατί νομίζω πως θα ‘ρθει η στιγμή
που δε θ’ αντέξω
και θα ξεσπάσω και δε θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω μ’ έναν φθόγγο
μ’ έναν ψίθυρο μ’ ένα τραύλισμα με μια κραυγή
που θα μου λέει: Μ Ι Λ Α !
 |
| Από την υποκριτική ιδεολογία του "Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια" |
 |
| που φίμωνε την σκέψη και καθήλωνε την ζωή |
 |
| οι φοιτητές τόλμησαν να μιλήσουν ελεύθερα στις συνελεύσεις τους |
 |
| και να προτάξουν το ανθρωπιστικό και πανανθρώπινο αίτημα για "Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία" |
 |
| πάντα επίκαιρο |
Απροσδόκητα ώριμοι οι μικροί μας μαθητές έδωσαν μια παράσταση-μάθημα εθνικής αλλά και πολιτικής ιστορίας, και το σημαντικότερο, μέσα από ένα άρτιο καλλιτεχνικά αποτέλεσμα. Σε όλους τους συντελεστές ένα μεγάλο ευχαριστώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου