Για το Φινλανδικό εκπαιδευτικό σύστημα

Οι Θεμελιώδεις Διαφορές του Φινλαδικού και του Ελληνικού Εκπαιδευτικού Συστήματος

Το ότι το Φινλαδικό εκπαιδευτικό σύστημα θεωρείται από τα καλύτερα του κόσμου είναι ευρύτερα γνωστό. Ποια είναι όμως τα συγκριτικά πλεονεκτήματα έναντι των άλλων συστημάτων, και το βασικότερο, ποιες είναι οι θεμελιώδεις διαφορές του έναντι του δικού μας εκπαιδευτικού συστήματος; Συνοπτικά, παρατίθενται ακολούθως, σύμφωνα με την αξιολογική κρίση του συντάκτη, οι βασικότερες διαφορές

·         Η σχολική μονάδα λειτουργεί με αυτονομία και μπορεί να αποφασίζει για τα εκπαιδευτικά προγράμματα που θα εφαρμόζονται με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των μαθητών/τριών.

·         Η αναλογία εκπαιδευτικού-μαθητών/τριών διαμορφώνεται με με βάση τις ιδιαίτερες ανάγκες τους.

·         Δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην εφαρμογή προγραμμάτων εκμάθησης κοινωνικών δεξιοτήτων (social skills) και καθημερινότητα και για το λόγο αυτό η διδακτέα ύλη είναι πολύ περιορισμένη αλλά και πιο ουσιαστική.

·         Οι διδακτικές ώρες αρχίζουν από 19 για τις μικρές τάξεις και στο τέλος φθάνουν τις 30 στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα ενώ το σχολικό έτος ξεκινά μέσα Αυγούστου και λήγει αρχές Ιουνίου.

·         Η διεπιστημονική ομάδα του σχολείου, ορίζει και επιλέγει τα εξειδικευμένα εκπαιδευτικά προγράμματα που θα εφαρμοστούν στους μαθητές και όχι κάποια κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας

·         Στόχος του φινλαδικού συστήματος είναι η καλλιέργεια της κριτικής σκέψης και η συνεργατικότητα. Για το λόγο αυτό, υπάρχουν ενιαίες σχολικές μονάδες καθόλα τα χρόνια φοίτησης των μαθητών και φυσικά ενιαίο πρόγραμμα χωρίς επικαλύψεις για όλη την υποχρεωτική 9ετή φοίτηση.

·         Δεν ανατίθεται μελέτη στο σπίτι καθώς είναι καθιερωμένο το ολοήμερο σχολείο, με στόχο να υφίσταται ελεύθερος χρόνος για άλλες απαραίτητες εξωσχολικές δραστηριότητες που επιθυμούν τα παιδιά.

·         Η αξιοποίηση των ΤΠΕ στην εκπαίδευση είναι πρώτιστο μέλημα και εύλογα γίνεται ευρεία χρήση  των ηλεκτρονικών μέσων διδασκαλίας και της διαθεματικής προσέγγισης της διδασκαλίας.

·         Η υλικοτεχνική υποδομή είναι άρτια με εργονομικές αίθουσες, πλήρως εξοπλισμένα εργαστήρια και πολλές βιβλιοθήκες.

·         Τα προγράμματα φοίτησης για εκπαιδευτικούς είναι πενταετούς διάρκειας με υψηλότατο ακαδημαϊκό επίπεδο και ιδιαίτερα απαιτητικά και διαθεματικά με έμφαση στη παιδαγωγική και διδακτική μεθοδολογία.

·         Παρά το υψηλό επίπεδο σπουδών, υφίσταται συνεχής αξιολόγηση η οποία έχει ως σκοπό την καταγραφή ενδεχόμενων προβλημάτων και τη διαρθρωτική βελτίωσή τους.

·         Οι εκπαιδευτικοί λαμβάνουν ιδιαίτερη εκτίμηση από το κοινωνικό και πολιτικό σύστημα και αντίστοιχα έχουν ιδιαίτερα υψηλό status στην αγορά εργασίας.

·         Μέσα στα σχολεία υπάρχουν συμβουλευτικές υπηρεσίες  με σκοπό την ψυχολογική και παιδαγωγική υποστήριξη μαθητών-γονέων και εκπαιδευτικών

·         Μεγάλη έμφαση δίνεται στον επαγγελματικό προσανατολισμό των μαθητών ενώ είναι δεδομένη και επιδιωκόμενη η σύνδεση του σχολείου με την αγορά εργασίας.

·         Αποτελεί βασική προτεραιότητα η τήρηση ενός μακροπρόθεσμου και στοχοθετημένου εκπαιδευτικού προγράμματος σύμφωνα με τις ανάγκες της χώρας για την εκάστοτε πολιτική ηγεσία η οποία δεν ανατρέπει αναιτιολόγητα τις υπάρχουσες δομές και αρχές

Συνοψίζοντας θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε πως αυτές οι διαφορές θα μπορούσαν να αποτελέσουν κορμό για οποιαδήποτε εκπαιδευτική μεταρρύθμιση επιθυμεί να κάνει η εκάστοτε πολιτική ηγεσία απλά εφαρμόζοντας μια πετυχημένη συνταγή και στη χώρα μας. Αρκεί όμως αυτό μόνο; Μάλλον πρώτα από όλα πρέπει να αλλάξει η αντίληψη μας για τη χρηστικότητα της δημόσιας εκπαίδευσης και να εξυψώσουμε τη παιδεία ως το υπέρτατο αγαθό και δικαίωμα που πρέπει να διαφυλάσσουμε ως κόρη οφθαλμού είτε είμαστε λειτουργοί της, είτε μαθητές είτε πολιτικοί ιθύνοντες..

Πηγή http://www.paideia-ergasia.gr/ επιμέλεια: Ταουσάνης Χρήστος | Επιστημονικός Υπεύθυνος Employ, Συγγραφέας Επιλέγω Σπουδές και Επάγγελμα | www.e-employ.gr