Κέλομαι σε Γογγύλα

 H Σαπφώ θεωρείται ως η σημαντικότερη λυρική ποιήτρια της αρχαιότητας. Ο Πλάτων  την ονομάζει «σοφή» και «δέκατη Μούσα»,  ο Ιουλιανός και ο Αντίπατρος  «θηλυκό Όμηρο», ενώ ο Οράτιος στη 2η ωδή του μας λέει ότι ακόμα και οι νεκροί στον κάτω κόσμο ακούν τα τραγούδια της με θαυμασμό σε ιερή σιγή.

«Τον καιρό της Σαπφούς», έργο του Τζον Γουίλιαμ Γκόντγουαρντ, Μουσείο J. Paul Getty (1904).

Η ανάρτηση αυτή αφιερώνεται στο Γθ1 και, παιδιά, δεν πειράζει αν δυσκολεύεστε να μεταφράσετε: η ποίησή της είναι γραμμένη στην αιολική διάλεκτο.

 Κέλομαι σε Γογγύλα - 1972

Στίχοι: Σαπφώ  

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις  

Κέλομαί σε Γογγύλα
πέφανθι λάβοισα μα
γλακτίναν, σέ δηύτε
πόθος τ [έαυτος] αμφιπόταται.
Τάν κάλαν, ά γαρ κατάγωγις
αύτα επτόαισ’ ίδοισαν
έγω δέ χαίρω
καί γάρ αύτα δή
τόδε μέμφεταί σοι Κυπρογένηα.

Μετάφραση Οδυσσέα Ελύτη

Σε φωνάζω Γογγύλα
Φανερώσου πάλι κοντά μου
Το χιτώνα τον άσπρο σαν το γάλα όταν φοράς,
νά 'ξερες τους πόθους που σε τριγυρίζουν
όμορφη, και πώς χαίρομαι που δεν είμαι εγώ,
μα η ίδια η Αφροδίτη που σε μαλώνει.