Άποψη της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων για
τα θέματα των Λατινικών Θεωρητικής Κατεύθυνσης: Τα προς μετάφραση κείμενα προέρχονται από
τις διδακτικές ενότητες XXIX, XLIV και XLIX του σχολικού εγχειριδίου. Είναι
γνωστά και διδαγμένα και δεν έχουν ιδιαίτερες μεταφραστικές απαιτήσεις.
Οι παρατηρήσεις στη Γραμματική και στο
Συντακτικό είναι απαιτητικές και διαβαθμισμένης δυσκολίας. Αναμφισβήτητα, οι
πανελλαδικές εξετάσεις οφείλουν να ελέγχουν τις γνώσεις των υποψηφίων στα
γνωστικά αντικείμενα, ο έλεγχος όμως αυτός δεν θα πρέπει να αντιβαίνει στην
παιδαγωγική διάσταση των εξετάσεων. Ενδεικτικά, αναφέρουμε ότι προκαλεί απορία
η επιλογή να ελεγχθεί η γνώση των υποψηφίων στη Γραμματική με την επανάληψη της
ίδιας, ιδιαίτερα απαιτητικής ερώτησης, στο ερώτημα Β2, που αφορά τη μετατροπή
του γερουνδιακού στην ενεργητική φωνή (interficiendo, resecandorum,
obiurgandam).
Παρατηρήσεις
Β1α.
pari
diutius
inopum
haec
qua
neuter
cultelli
ungues
mihi
eius
Β1β.
ea exempla sutores quosdam incitaverunt/incitavere
Β2.
doctu
respondendo
solentium
perdam
faciendus
casuris
sunto
diceremur
fert
referre
interfice
cognoscetis
elaberentur
resecuerit
obiurgavisse
Γ1α.
Postquam clamore ancillarum Brutus vocatus est. Εκφέρεται με
οριστική, διότι εκφράζει μόνο τον χρόνο και δηλώνει το προτερόχρονο.
Γ1β.
Quos fidos amicos habueram/habui ?
Γ1γ.
Homines dicunt Porciam, Bruti uxorem, cultellum tonsorium poposcisse.
Γ1δ.
Quod Tarquinius dixisse fertur exulans. Το
υποκείμενο του ειδικού απαρεμφάτου στα λατινικά δηλώνεται σε αιτιατική και επί
ταυτοπροσωπίας, εκτός από την περίπτωση που το λεκτικό ρήμα είναι στην παθητική
φωνή. Επομένως η ονομαστική Tarquinius είναι υποκείμενο και στο ρήμα και στο
απαρέμφατο και η μετοχή ακολουθεί την πτώση του. (άρση του λατινισμού)
Γ2α.
Parum salutationem incitat ut corvum doceat. Εκφέρεται με
ενεστώτα υποτακτικής, γιατί εξαρτάται από αρκτικό χρόνο. Ιδιομορφία ως προς την
ακολουθία των χρόνων (συγχρονισμός κύριας με τη δευτερεύουσα πρόταση).
Γ2β.
α) Παρόν: quodsi forte caderent, tum intellegeretur.
β) Παρελθόν: quodsi forte cecidissent, tum intellectum esset.
Γ2γ.
1. Brutus eam
obiurgatum venit (αιτιατική σουπίνου).
2. Brutus
eius obiurgandae causa (gratia) venit (εμπρόθετη γενική γερουνδίου, υποχρεωτική γερουνδιακή έλξη).
3. Brutus ut eam
obiurgaret venit (Τελική πρόταση)
4 Brutus qui eam
obiurgaret venit ( αναφορική – τελική πρόταση)
Από την Π.Ε.Φ.
Πηγή: http://www.esos.gr/
Άποψη της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων για
τα θέματα των Λατινικών Θεωρητικής Κατεύθυνσης: Τα προς μετάφραση κείμενα προέρχονται από
τις διδακτικές ενότητες XXIX, XLIV και XLIX του σχολικού εγχειριδίου. Είναι
γνωστά και διδαγμένα και δεν έχουν ιδιαίτερες μεταφραστικές απαιτήσεις.
Οι παρατηρήσεις στη Γραμματική και στο
Συντακτικό είναι απαιτητικές και διαβαθμισμένης δυσκολίας. Αναμφισβήτητα, οι
πανελλαδικές εξετάσεις οφείλουν να ελέγχουν τις γνώσεις των υποψηφίων στα
γνωστικά αντικείμενα, ο έλεγχος όμως αυτός δεν θα πρέπει να αντιβαίνει στην
παιδαγωγική διάσταση των εξετάσεων. Ενδεικτικά, αναφέρουμε ότι προκαλεί απορία
η επιλογή να ελεγχθεί η γνώση των υποψηφίων στη Γραμματική με την επανάληψη της
ίδιας, ιδιαίτερα απαιτητικής ερώτησης, στο ερώτημα Β2, που αφορά τη μετατροπή
του γερουνδιακού στην ενεργητική φωνή (interficiendo, resecandorum,
obiurgandam).
Παρατηρήσεις
Β1α.
pari
diutius
inopum
haec
qua
neuter
cultelli
ungues
mihi
eius
Β1α.
pari
diutius
inopum
haec
qua
neuter
cultelli
ungues
mihi
eius
Β1β.
ea exempla sutores quosdam incitaverunt/incitavere
ea exempla sutores quosdam incitaverunt/incitavere
Β2.
doctu
respondendo
solentium
perdam
faciendus
casuris
sunto
diceremur
fert
referre
interfice
cognoscetis
doctu
respondendo
solentium
perdam
faciendus
casuris
sunto
diceremur
fert
referre
interfice
cognoscetis
elaberentur
resecuerit
obiurgavisse
resecuerit
obiurgavisse
Γ1α.
Postquam clamore ancillarum Brutus vocatus est. Εκφέρεται με οριστική, διότι εκφράζει μόνο τον χρόνο και δηλώνει το προτερόχρονο.
Postquam clamore ancillarum Brutus vocatus est. Εκφέρεται με οριστική, διότι εκφράζει μόνο τον χρόνο και δηλώνει το προτερόχρονο.
Γ1β.
Quos fidos amicos habueram/habui ?
Quos fidos amicos habueram/habui ?
Γ1γ.
Homines dicunt Porciam, Bruti uxorem, cultellum tonsorium poposcisse.
Homines dicunt Porciam, Bruti uxorem, cultellum tonsorium poposcisse.
Γ1δ.
Quod Tarquinius dixisse fertur exulans. Το υποκείμενο του ειδικού απαρεμφάτου στα λατινικά δηλώνεται σε αιτιατική και επί ταυτοπροσωπίας, εκτός από την περίπτωση που το λεκτικό ρήμα είναι στην παθητική φωνή. Επομένως η ονομαστική Tarquinius είναι υποκείμενο και στο ρήμα και στο απαρέμφατο και η μετοχή ακολουθεί την πτώση του. (άρση του λατινισμού)
Quod Tarquinius dixisse fertur exulans. Το υποκείμενο του ειδικού απαρεμφάτου στα λατινικά δηλώνεται σε αιτιατική και επί ταυτοπροσωπίας, εκτός από την περίπτωση που το λεκτικό ρήμα είναι στην παθητική φωνή. Επομένως η ονομαστική Tarquinius είναι υποκείμενο και στο ρήμα και στο απαρέμφατο και η μετοχή ακολουθεί την πτώση του. (άρση του λατινισμού)
Γ2α.
Parum salutationem incitat ut corvum doceat. Εκφέρεται με ενεστώτα υποτακτικής, γιατί εξαρτάται από αρκτικό χρόνο. Ιδιομορφία ως προς την ακολουθία των χρόνων (συγχρονισμός κύριας με τη δευτερεύουσα πρόταση).
Parum salutationem incitat ut corvum doceat. Εκφέρεται με ενεστώτα υποτακτικής, γιατί εξαρτάται από αρκτικό χρόνο. Ιδιομορφία ως προς την ακολουθία των χρόνων (συγχρονισμός κύριας με τη δευτερεύουσα πρόταση).
Γ2β.
α) Παρόν: quodsi forte caderent, tum intellegeretur.
β) Παρελθόν: quodsi forte cecidissent, tum intellectum esset.
α) Παρόν: quodsi forte caderent, tum intellegeretur.
β) Παρελθόν: quodsi forte cecidissent, tum intellectum esset.
Γ2γ.
1. Brutus eam
obiurgatum venit (αιτιατική σουπίνου).
2. Brutus
eius obiurgandae causa (gratia) venit (εμπρόθετη γενική γερουνδίου, υποχρεωτική γερουνδιακή έλξη).
3. Brutus ut eam
obiurgaret venit (Τελική πρόταση)
4 Brutus qui eam
obiurgaret venit ( αναφορική – τελική πρόταση)
Από την Π.Ε.Φ.
Πηγή: http://www.esos.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου