οι κερασιές ανθίσανε και φέτος

Επιτέλους λίγος ήλιος, επιτέλους λίγη άνοιξη μετά από μήνες και μήνες βροχής και συννεφιάς. Συνεπείς οι κερασιές στο ραντεβού τους με την Άνοιξη, καθώς, από όλα τα δέντρα είναι εκείνες που συμβολίζουν τον ερχομό της εποχής αυτής σε πολλές χώρες, κυρίως όμως στην Ιαπωνία.

Οι κερασιές στο Τόκιο και σε άλλες περιοχές της χώρας του ανατέλλοντος ηλίου άνθισαν πέντε ημέρες νωρίτερα από ό,τι συνήθως, σηματοδοτώντας το ξεκίνημα της άνοιξης. Το ενδιαφέρον των Ιαπώνων φαίνεται από το γεγονός ότι η μετεωρολογική υπηρεσία της χώρας ενημερώνει κάθε χρόνο τους πολίτες για την κίνηση του «μετώπου της ανθοφορίας» και οι εφημερίδες ανακοινώνουν την εξελικτική πορεία από το άνθισμα του πρώτου μπουμπουκιού ως την πλήρη ανθοφορία των δέντρων. Οι πολίτες, με τη σειρά τους, συρρέουν σε πάρκα, ιστορικούς και θρησκευτικούς χώρους για να απολαύσουν την ομορφιά της φύσης.

Μπορεί οι ανθισμένες κερασιές να θεωρούνται σύμβολο άρρηκτα συνδεδεμένο με την Ιαπωνία, είναι όμως ιδιαίτερα δημοφιλείς και σε άλλες χώρες. 

Στην δική μας χώρα είναι ο Μενέλαος Λουντέμης που συνέδεσε την ανθοφορία των δέντρων αυτών με την άνοιξη, σε ένα υπέροχο, αν και όχι τόσο αισιόδοξο ποίημα:

Οι κερασιές θ' ανθίσουνε και φέτος στην αυλή

και θα γεμίσουνε με άνθη το παρτέρι.

Πικρή που είναι η άνοιξη σαν είσαι δίχως ταίρι,

πικρή που είναι η ζωή.

Άνοιξε το παράθυρο στην πρωινή γιορτή,

για να μπουν οι μοσκοβολιές από το περιβόλι.

Αχ, κάθε του τριαντάφυλλο και μια πληγή από βόλι,

και μια πληγή από βόλι είναι για σε, ποιητή!

Νύσταξα να σε καρτερώ, έρωτα, και να λιώνω,

'πα στο βιβλίο της ζωής σκυμμένος μια ζωή!

Μα αν ήτανε να ερχόσουνα για ένα έστω πρωί

χίλια θε να `δινα πρωινά να ζούσα εκείνο μόνο.

Καλή Άνοιξη σε όλους και όλες!